ukończył Wyższą Szkołę Kawalerii w Leningradzie (1925), dowódca wojskowy, marszałek ZSRS (od 1944), członek Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików) (od 1919), później WKP(b) i KPZR, na polecenie Stalina został powołany na urząd polskiego Ministra Obrony Narodowej (1949-1956) i Marszałka Polski (od 1949), członek Biura Politycznego KC PZPR (1950-1956), wicepremier (1952-1956), był odpowiedzialny za politykę czystek i represji wobec przedwojennych polskich oficerów oraz sowietyzację LWP, po opuszczeniu PRL (1956) pełnił funkcję wiceministra obrony narodowej ZSRS (1958-1962), odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Wojennego Virtuti Militari